In de botanie is een huidmondje of stoma (meervoud stomata) (soms ook stomate genoemd, meervoud stomaten) (afkomstig van het Griekse stóma, "mond") een porie die voorkomt in de epidermis van bladeren, stengels en andere organen en die wordt gebruikt voor de regulatie van de gasuitwisseling. De porie wordt begrensd door een paar gespecialiseerde parenchymcellen, bekend als sluitcellen, die verantwoordelijk zijn voor het reguleren van de grootte van de opening. De term wordt ook gebruikt om het hele stomatacomplex te beschrijven, zowel de porie zelf als de bijbehorende sluitcellen. Via deze openingen komt koolstofdioxide- en zuurstofrijke lucht de plant binnen en wordt het gebruikt voor respectievelijk fotosynthese in de mesofylcellen (parenchymcellen met chloroplasten) en ademhaling. De zuurstof die als bijproduct van de fotosynthese ontstaat, diffundeert via dezelfde openingen naar de atmosfeer. Bovendien wordt door deze poriën in een proces dat transpiratie wordt genoemd, waterdamp aan de atmosfeer afgegeven.

Stomata komen voor in de sporofytengeneratie van alle groepen landplanten, met uitzondering van levermossen. Tweezaadlobbigen hebben meestal meer stomata op de onderste epidermis dan op de bovenste epidermis. Eenzaadlobbigen daarentegen hebben meestal hetzelfde aantal stomata op beide epidermissen. Bij planten met drijvende bladeren kunnen huidmondjes alleen op de bovenste epidermis voorkomen; bij ondergedoken bladeren kunnen huidmondjes geheel ontbreken.

Sommige van deze informatie is mogelijk afkomstig van de online bron Wikipedia: De vrije encyclopedie.

Lees meer: https://de.wikipedia.org/wiki/Stoma_(Botanik)